“Waar ik nu sta in mijn leven komt door deze school.”
Samra wilde graag afspreken op het Albeda Zorgcollege (mbo) in Poortugaal. De school waar ze met haar de AanDeBak-garantie aan de slag ging. Een plek vol goede herinneringen.
Terwijl het NPRZ samen met Samra door de gangen loopt wordt ze door de ene na de andere docent herkend en hartelijk begroet. Hier op de school waar het voor Samra allemaal begon vertelt zij over haar werk, dromen en haar passie voor het vak van verpleegkundige.
Wat kun je vertellen over jezelf?
Nou, mijn naam is Samra, ik ben 23 jaar en werk op dit moment als verpleegkundige op de afdeling neurologie bij Laurens. Woon in Rotterdam Zuid. Ik ben geboren in de wijk Bloemhof en woon nu in de Tarwewijk. Ik woon nog bij mijn ouders en de rest van de familie, we wonen met bijna 13 personen in een huis. Bijna 13 personen? [Samra moet hard lachen] “Ja, mijn broer en zijn vrouw verwachten een baby.”
Waar zijn we en waarom wilde je hier afspreken?
We zijn op het Deltaterrein in Poortugaal. Hier zitten onder andere een psychiatrisch centrum, een tbs-kliniek en het Albeda Zorgcollege. Hier begon mijn carrière. Waar ik nu sta komt door deze school waar ik met mijn AanDeBak-garantie naar toe ging.
Dit is best een kleine school, daardoor is het heel overzichtelijk en krijg je alle aandacht. Plus… in deze omgeving is weinig afleiding. Als je 15-16 jaar bent en met een opleiding start is het verleidelijk om te spijbelen, [lachend] lekker even naar Zuidplein enzo. Maar hier is verder niks, eigenlijk een ideale studieomgeving dus.
“Werk waar ik voldoening uit haal vind ik belangrijk, daarom zit ik in de zorg.”
Hoe kwam jij aan de AanDeBak-garantie?
[Samra moet even diep nadenken, het is al weer even geleden] Er werden op school flyers over de AanDeBak-garantie uitgedeeld aan meiden die op Zuid woonden. We hoorden vaak dat je niet zo maar een baan kunt vinden na school, dus we dachten: laten we dat maar proberen! Met het idee als we klaar zijn, dan hebben we gelijk werk.
Om je aan te melden voor de AanDeBak-garantie kon je een mail sturen. Daarna werd je gekoppeld aan een begeleider van – in mijn geval – een zorginstelling, dat werd Aafje. Het was fijn om een eigen contactpersoon te hebben. We hadden regelmatig contact. Zij nam me ook vaak mee naar bijeenkomsten waar ik anders niet zo snel terecht was gekomen, zoals bijvoorbeeld een bezoek van koningin Maxima.
Het was heel erg fijn om te weten dat er iemand naast me stond. Dat motiveerde heel erg om door te gaan. In de laatste maanden van de opleiding kreeg ik corona en ik wilde perse op tijd mijn studie afronden. Daar heb ik keihard voor moeten werken. Ik liep stage in de thuiszorg en zat tot diep in de nacht door te werken op kantoor om alle rapporten voor school af te maken. Maar het is gelukt!
Waarom heb je voor de zorg gekozen?
Ik wilde altijd al iets in de zorg maar ik wist niet precies wat. Met de opleiding doktersassistent ben ik na een jaar gestopt. Dat was toch niks voor mij. Toen ben ik gestart met de opleiding verpleegkunde. Jongeren moeten al met 15-16 jaar een studierichting te kiezen, dat is best vroeg. Het is fijn te weten dat je na afronding van je school door de AanDeBak-garantie direct aan de slag kunt, maar de zorg is heel breed. Je moet wel zelf onderzoeken wat bij jou past. Ik had even tijd nodig om te beseffen wat ik nou echt wilde.
Met kinderen werken was mijn eerste idee, kinderverpleegkundige of zoiets. [Samra gniffelt] want ouderen wassen enzo, sja daar had ik nou niet gelijk een heel positief beeld bij… Tijdens de stages kwam ik er achter dat ik kortdurende zorg interessant vond. Nu werk ik in een revalidatiecentrum, de meeste cliënten zijn hier juist ouder en ik zou niet anders willen.
“We made it!”
Wat houdt jouw werk precies in?
Ik werk op de neurologie revalidatieafdeling. Daar komen mensen terecht die behandeld zijn in het ziekenhuis en die daar na hun behandeling niet kunnen blijven maar ook nog niet naar huis kunnen omdat ze nog zorg nodig hebben. Het is mooi om te zien dat mensen veel beter naar huis gaan dan ze binnenkomen. Dáár doen we het voor. Ik ga naar huis met het gevoel ik echt iets voor iemand heb kunnen betekenen.
Ik zeg wel eerlijk dat we ons niet altijd gewaardeerd voelen in de zorg. Het is soms zwaar werk en ik denk wel eens waarvoor doe ik het? Maar ik realiseer me ook altijd weer snel dat ik dit doe omdat ik mensen wil helpen. [Samra kijkt peinzend] Voor het werk dat we verrichten zou het iets beter mogen verdienen. Maar geld is voor mij maar iets dat ik erbij krijg, het werk zelf is de echte waardering.
“Mijn vriendinnen zeggen ook vaak dat ik trots mag zijn op wat ik al heb bereikt.”
Wat zeggen je familie en vrienden ervan?
Mijn ouders zijn blij dat ik iets doe waar ik voldoening uit haal. Dat ik iets doe, voor hetzelfde geld deed ik helemaal niks… Ze vinden dat ik een dankbaar en net beroep heb. Mijn vriendinnen en ik vinden dat we trots mogen zijn op onszelf. De AanDeBak-garantie was een verzekering dat we direct na school aan de slag konden. Sommige zijn verder gegaan met vervolgopleidingen, anderen zijn net als ik aan het werk gegaan. Een aantal van ons zijn nu collega’s. Soms zeggen we tegen elkaar, “we made it! Kijk ons nou, ooit zijn we samen begonnen met opleiding met nog geen idee, bang om iemand – bij wijze van spreken – alleen al naar toilet te brengen. Nu hebben we plotseling verantwoordelijkheid en zijn aan het werk.”
“Zoek je uitdaging op en ga ervoor.”
Stel, over tien jaar zitten we hier weer…
Dan woon en werk ik natuurlijk (!) nog in Rotterdam. Ik zie mezelf over tien jaar nog steeds doen wat ik nu doe, maar ik wil wel doorgroeien. Ik heb me opgegeven voor een vervolgopleiding Algemeen Revalidatieverpleegkundige.
Ik zou het mooi vinden als mbo-studenten voorlichting gaan geven op het vmbo. Zij kunnen een echt beeld geven van het werk, en dan niet een mooi promotieverhaaltje. Leerlingen verdienen juiste informatie, goede uitleg over wat een opleiding inhoudt en wat je ermee kan in de toekomst. Studenten en leerlingen zijn de toekomst, het is dus belangrijk dat zij een goede keuze maken en op de juiste plek terechtkomen. Daar zou ik ook best een rol in willen spelen.
Wat wil je tegen andere jongeren op Zuid zeggen?
Ga er voor! Zoek jouw uitdaging en ga die uitdaging achterna. Doe research. Check de mogelijkheden voor de AanDeBak-garantie voor jou. Ga naar open dagen, daar kun je ook studenten spreken en vragen stellen.
Er zijn jongeren die van school gaan omdat ze geen motivatie hebben. Een tekort aan informatie of weten waar je goede informatie kunt halen kan een reden zijn om af te haken.
Er moet aandacht zijn voor de jongeren die denken dat ze het niet kunnen, of afgeleid zijn, juist die verdienen aandacht. Ik heb ook even een moment gehad dat ik niet meer gemotiveerd was. Mijn begeleider vanuit Aafje hielp mij toen verder, zij vroeg dingen als: maar als je stopt waar ben je dan over vijf jaar?
Als ik niet school had afgemaakt zaten we hier nu niet. Ik ben blij dat ik de opleiding heb afgerond en nu aan het werk ben.
—–
Als je op Zuid woont en je start met een mbo-opleiding in de zorg, bouw & infra, defensie, techniek, politie, haven, kinderopvang, food, transport & logistiek, installatie & metaal kom je in aanmerking voor een AanDeBak-garantie. Met die garantie heb je al bij de start van je opleiding de zekerheid dat er een werkgever klaarstaat die een baan – mét een goed salaris – voor je heeft. Uiteraard moet je wel je opleiding afronden en elke werkgever heeft een selectie van eisen, maar daarin wordt je ook begeleid met een AanDeBak-garantie. Je kunt dan zonder sollicitatiegedoe meteen aan de slag.
